گل یاس

ز هر راهی وارد میشوند تا فرهنگ برهنگی را در جامعه گسترش دهند نه آشکار و پر سر و صدا بلکه آرام آرام پر زرق و برق و جذاب نسل جوانان و نوجوانان را هدف قرار داده اند اگر چه متاسفانه این فرهنگ بی بن و ریشه تمامی اقشار را مورد هدف قرار داده است.

خدیجه بانیانی/شهر کوچکی است و مردمانش از نظر وضعیت اقتصادی درحد متوسط هستند اما پشتکارو تلاششان برای فرزندانشان ستودنی است اما متاسفانه به علت بی توجهی مسئولان امکانات  تحصیلی اموزشی  علمی پژوهشی در این شهرستان در حد استعداد دانش اموزان نیست هنوز هم مثل 18 سال قبل که اولین سال تدریسم بود نبود یک مرکز علمی پژوهشی را در شهر احساس کنم.

نمی دانم چرا بخشی از بودجه شهرستان به احداث و ساماندهی یک پژوهشکده اختصاص داده نمیشود استعداد دانش اموزان نشکفته باقی میماند ومتاسفانه علی رغم تلاششان برای موفقیت به علت عدم دسترسی به امکانات علمی پژوهشی نتیجه مطلوب را نمیگیرند.

اوقات فراغت و تعطیلات تابستان لحظه لحظه به هدر می رود در حالیکه شهرهای دیگر هم سن و سالان بچه های ما در امکانات تحصیلی عالی درحال پژوهش وتحقیق هستند.

مسئولان محترم باید توجه کنند سرمایه هر خانواده روستا شهر یا جامعه فرزندان تحصیل کرده و نخبه است نه ظاهر سازی های درون یا برون شهری زمانی ک دانش اموز واقعیت جهان هستی را که در دروس مدرسه ایش وجود دارد لمس کند گامهای موثرتری در رسیدن به اینده ای سبز و روشن برای جامعه اش بر میدارد.

در سروستان متاسفانه تنها مرجع مناسب برای رفع اشکالات دانش اموزان کتابخانه و ازمایشگاه مرکزی است.

با بررسی های صورت گرفته ازمایشگاه که کل شهر و روستاها را پوشش می دهداز نظر تجهیزات و مواد شیمیایی در سطح نامناسبی است کاش مسوولان محترک با همکاری و تلاش های مثمر ثمر تلاش کنند بخشی از بودجه دریافتی از دو درصدنفت شهرستان را طی چند سال اینده به احداث یک پژوهشکده علمی یا حداقل مجهز سازی ازمایشگاه ابن سینای سروستان اختصاص دهند.

به امید روزی که دانش اموزان شهر مشتاقانه و علاقه مند مثل یک دانشمند و محقق کوچک اما با افکار بزرگ در صحنه های علمی بدرخشند وافتخارش بماند برای ما مردم فهمیم و پرتلاش سروستان.

خدیجه بانیانی/سفره ایی بود و نان و نمک و برکت و آرامشی آن روزها همه بودند و حس با هم بودن به خوبی لمس میشد.

حتی اگر یک نفر به مدت چند دقیقه نبود اطرافیان را به تکاپو میانداخت و سراغش را میگرفتند گذشت و افسوس از این گذر بی بازگشت....

امروز پدر کو و مادر کجاست خواهر چه مفهومی دارد و آیا برادر هم آن تکیه گاه مطمون کوچک تر ها میشود یا خیر...

با تارهایی نا مرئی از فناوری های قرن جدید فاصله ای تصاعدی بین افراد ایجاد شده قسمت اعظم امور روزمره متصل به این تارهای بی محبت میگذرانیم و مثل عروسک ها حرکات و رفتارهایمان تنظیم شده با این فضاست...

مرد تاد زمانی که بیرون از خانه است نه حضور جسمی دارد و نه حضور روحی به خانه که وارد میشود به فرض این که دغدغه شغلی و مالی وجود نداشته باشد یا با موبایل مشغول است یا با لپ تاپ

مادر دیگر کنار بچه ها به کشیدن ناز و گفتن قصه و بازی نیست برای آرامش ظاهری با هزینه ای نه چندان زیاد بچه را مشغول بازی هایی میکند که نه آینده دارد و نه روح پاینده

تکالیف بچه ها دیگر در خانه برررسی نمیشود و او در بازگشت از مدرسه کیفی پر از غلط املایی و اشتباهات خط قرمزی دارد.

کارگردانی در آن دور دست ها شاید هم همین دور و بر همه را کنترل میکند نکند رشته ای از این فضا پاره شود و ارتباط سرد در یک نقطه از این کانون به ظاهر پایدار گسسته شود

چشم و گوش کوچک تر ها بدجور باز شده و حریم امن عفت و شرف شکسته شده نمیدانیم چه کنیم چرا که گاهی فرهنگ استفاده را نداریم و فقط مینازیم به این که پولش را داریم پس استفاده میکنیم

تا کنون از خودتان پرسیده اید چرا تنها کالایی که شاید روز به روز قیمتش افت میکند برعکس نظام افزایشی بازار موبایل و فنائری های ارتباطی است

کاش مثل قدیم بیشتر انرژی مصرف شده ما انرژی ماهیچه ای بود و افکار مثبت سپیده دم ها فضای زندگی ما را پر میکرد یادمان باشد سرمایه هر خانواده فرزندان سالم و لایق است نه متمدن بودن به سبک غرب زدگان

هر قطره خونی که در کالبد این شبر فانی تزریق شده است موهبتی حیات بخش از جانب پروردگاری است که خالق محبت و عطا و بخشش است.

خون از نظر زیستی نوعی بافت پیوندی مایع است که متشکل از آب و یون و پروتئین و آنزیم و سلول هایی است که هر جز آن وظیفه ای حیاطی را در بدن بر عهده دارند.

خون با نقل و انتقال مواد حیاطی در بدن و تنظیم دمای بدن انتقال هورمون ها و ایمنی یکی از بافت های بسیار مهم در بدن محسوب میشود.

حال تصور کنید که ما در امری خدا پسندانه و مردمی بخش از این مایع حیات وجودی خود را به هم نوع خود اهدا کنیم.

ذره ذره ی سلول های بدن ما از طریق خون وارد بدن دیگری میشود و از طریق خون تمام احساسات و عواطف انسان دوستانه مان به وی منتقل میشود.

اهدای خون راه موثری به سمت سلامتی فرد اهدا کننده است چرا که هر بار که بخشی از خون از بدن گرفته میشود مغز استخوان مجددبه صورت تازه و فعالانه خون تازه ایرا درون رگها به جریان می اندازند.

خون ترکیبی عجیب و معجزه آسا از انواع فراورده هایی است که هر یک علاج درمان بیماری است که محتاج آن در بستر بیماری چشم به راه درمان و تندرستی است.

خونی که در بدن در گردش است به علت تبادل دائم مواد حیاطی و مواد زاید بین سلول ها کیسه های هوایی روده باریک و کلیه ها دچار تغییر ترکیب و محتوا میشود.

زمانی که بخشی از خون را از این حجم خارج کنیم خونی تازه و سالم با ظرفیت بالای پزیرش اکسیژن  و غذا به سراغ سلولها می رود.

اهدای خون بذر محبتی است که در خاک وجودی مردمان این کره خاکی کاشته میشود و حاصل آن عطوفت سلامتی همبستگی و ایثار است به جرات میتوان گفت که اهدا خون سبب شده است خون درون رگهای بشر در طول تاریخ نسل به نسل وابستگی و پیوند داشته باشد و انسان های همنوع دوست با شبکه ای خونی مملو از عاطفه و دوستی به هم متصل باشد.

نازم که نامت را گرفتم از لطافت

از خوبی و از پاکی و انس و صداقت

نامت علی تابنده تر از هور و ماه است

چشمان تو امید بخش بغض و آه است

ای قلب تو بستان و گلگشت مصلا

ای رهبرم گفتار تو نور تجلا

چشمان من بینا آن نرگسانت

ای مرحبا بر قدرت لفظ لسانت

سید علی ای مرد دین پاینده باشی

در زندگی ای ماه من تابنده باشی

ای قاصدک دلها همه بی تاب و تب شد

رهبر به دوران بی گمان چون ماه شب شد